Çocukken başlıyor AŞK

En masumundan…
Parkta oynarken, salıncakta sallanırken, saklambaç oynarken…
Bir ağacın gövdesine yaslanıp, gözlerimizi yumduğumuzda, sayıları sayarken başlıyor.

“Çocukça AŞK”

22
Ne neşeli bir aşk çocukken yaşadığımız…
İlk çocukluk aşkım Büyükada’daki evimizin tam karşı çaprazında oturuyordu.
Evlerinin önündeki ağaçta gözlerimizi yumar, sayardık sayıları “Önüm arkam sağım solum sobe, saklanmayan ebe” :) derdik.
Belli bir yaşa kadar oğlum olursa çocukluk aşkımın adını koyarım diyordum. Ne çocukça değil mi? Herhalde bana o masum aşkı hatırlatsın diye…
Çocukken sadece görmeyi ve birlikte oyun oynamayı istersin.
Çok eski dostlarım, çocukluk aşkımın adını ne çok söylediğimi, onu ne çok sevdiğimi bilir.
Ne oluyor da büyüyünce değişiyor her şey?
Oynamaktan niye vazgeçiyoruz ki?
Oynarken çocuk gibi AN’dayız halbuki…
Zaman yok! Sadece neşeli bir cıvıltı kalplerimizdeki…
Çocuksu bir neşe ve coşkuyla yaşayalım AŞK OLalım.
En iyi arkadaşınız birlikte çok eğlendiğinizdir.
Çok eğlendiğiniz birlikte çocukça oyunlar oynadığınızdır.
Çocukça oyunlar oynadığınızda AŞKsınız…
AŞKınız en iyi arkadaşınız olursa; oyunlar oynar çok eğlenirsiniz.
Var mısınız saklambaç oynamaya?
Çocukça yaşamaya…
En masumundan AŞK OLmaya…
SOBE!
Sobeeee, sobeee :))
Saklanmayan ebe…


0:00
0:00