Her biri yaşam yolunda ilerlerken doğanın şifasını deneyimlemek ve yeniden özlerine, kalplerine dönmek üzere yola çıktılar. Yaşam boyu ifade edemediklerini, söyleyebilme cesaretini bulmak, gerçek duygularına temas edebilmek için yola çıkarken yüzlerine taktıkları maske, sanki sembolik bir anlatımdı. Tekneye biner binmez maskeler kalktı. Her bir kahraman; yaşam boyu çeşitli sebeplerle maskelerini takmışlar ve gerçek samimi hallerini belki de unutmuşlardı. Şimdi yeniden kendi olma yolculuğunda her bir kahraman derin yüzleşmeler yaşıyordu. Bazen gözyaşları damla damla yanaklardan süzülürken bazen de şen kahkahalar ardı ardına yükseliyordu. En önemlisi kahramanlar gözlemleriyle, farkındalıklarıyla ilk kez karşılaştıkları diğer kahramanlarda kendilerini görüyor, gölgeleriyle yüzleşiyorlardı.

Her yüzleşme; bir maskenin derin mavi sularda eriyip gitmesini sağlıyor. Ve güneş yeniden kalplerdeki sevgiyi ısıtıyordu. Kahramanların kalpleri sevgiye daha fazla açıldıkça mucizeler de gerçekleşiyordu. Kahramanlar onları tutan duygusal bağlara, alışkanlıklara, geçmişe bir anda dur diyemezken, kendi içsel süreçlerini yaşarken bir sembol daha vardı aralarında, tam da gözlerinin önünde… Superman… Her kahraman içindeki süper güçleri çıkarmaya çalışıyordu. Ve aslının, özünün zaten süper olduğunun farkına varıyordu.

Yıldızların altında uyumak, güneşin doğuşunu izlemek,

Ayın hilal haliyle kucaklaşırken yeni niyetleri koymak,

Rüzgar bedenlere çarparken, derin mavi sularda diğer teknelerle selamlaşmak,

Kaplumbağanın mutluluk ve bilgelik manasıyla karşılaşmak,

Yılanın şifacılığına uyanmak

ve belki de başka yaşamlarımızı yaşadığımız, Kleopatra ile dost olduğumuz adaya misafir olmak…

Kaptanın dümeninde, çoğu zaman nereye varacağımızı bilmeden, sormadan akışa teslim olmak…

Her sofra buluşmamızda şükretmek, yaşamın sunduğu hediyelere teşekkür etmek…

Hepsi kahramanların paha biçilmez anıları olarak evrende bir yerlere kayıt oldu.

Evren bu cesur yolculuğa; virüs korku frekansından çıkarak gelen kahramanları alkışlıyordu.

Çünkü evren daima sınırlarını aşan, kalıplarının dışına çıkan hareketi alkışlıyordu.

Ev sahibi masmavi deniz, yemyeşil ormanlar ve berrak yıldızlı, güneşli, aylı gökyüzü,

Kaptan ve ekibi ve teknemiz Halikarnaslım bize yolculuğumuz boyunca eşlik etti.

Kahramanlar tekneden ayrılırken mürettebat her birini selamlıyordu, kalpler birleniyordu.

Yaşam cesur kahramanlara, nice yolculuk için şans diliyordu.

Çünkü ancak; cesur ruhlar özgürdü.

Bir başka mavi öze dönüş, aşka gel yolculuğunda görüşmek dileğiyle,

Kalın sağlıcakla, minnetle, aşkla…